Φορολογικά και άλλα...

Πολλές οι εξελίξεις τον τελευταίο καιρό που μας επηρεάζουν άμεσα ως μηχανικούς. Σε μια πολύ δύσκολη συγκυρία για τη χώρα, η κατάσταση οικονομικά, θεσμικά και επαγγελματικά και για εμάς δεν είναι καθόλου καλή σε γενικές γραμμές.

Από πού να ξεκινήσω; Από τα οικονομικά/φορολογικά σε πρώτη φάση. Οι μειώσεις επιδομάτων και μισθών έχουν ήδη γίνει αισθητές στους Δημόσιους Υπαλλήλους μηχανικούς. Όσο για τους ελεύθερους επαγγελματίες; Η κατάργηση των φορολογικών συντελεστών είναι πια οριστική. Με το επιχείρημα ότι αν γίνει εξαίρεση για τους μηχανικούς θα τη ζητάνε μετά και όλοι οι υπόλοιποι που φορολογούνταν εξωλογιστικά (ταξί, οδηγοί φορτηγών κλπ), ο Υπουργός Οικονομικών ξέκοψε κάθε ελπίδα αλλαγής του νόμου και κάθε σχετική συζήτηση όχι μόνο στους εκπροσώπους του ΤΕΕ αλλά και στους εκπροσώπους της ΠΑΣΚ Μηχανικών οι οποίοι και προσπάθησαν να τον πιέσουν έντονα στο πλαίσιο της κοινής παραταξιακής συνείδησης και προχώρησαν σε σκληρές ανακοινώσεις εναντίον της ακολουθούμενης πολιτικής. Όμως περιθώρια δεν υπήρχαν απ’ ότι αποδείχθηκε. Τι απομένει τώρα για όλους εμάς; Μία και μόνο ελπίδα: Να συμπληρωθεί αυτή η αλλαγή που έγινε με μια σειρά διαρθρωτικών αλλαγών που να διασφαλίζουν ότι τουλάχιστον οι χαμηλού εισοδήματος συνάδελφοι, οι νέοι μηχανικοί και όχι μόνο δε θα είναι τα θύματα για άλλη μια φορά.

Ας γίνουν οι απαραίτητες σχετικές αλλαγές στις εισφορές και σε άλλα φορολογικά ζητήματα ώστε να σταματήσει να είναι συμφέρον για τις επιχειρήσεις να έχουν τους μηχανικούς με μπλοκάκι ή έστω με κάποιο τρόπο να οδηγηθούν στο να τους προσλάβουν κανονικά και να τους πληρώνουν τουλάχιστον με βάση τις συλλογικές συμβάσεις των μηχανικών.

Και παράλληλα; Ας λυθεί επιτέλους αυτό το θέμα με τους εφοριακούς και το τι είναι και τι δεν είναι αποδεκτό ως «έξοδο» ενός ελεύθερου επαγγελματία. Ας οριστούν συγκεκριμένοι κανόνες, συγκεκριμένα ποσοστά κλπ και ας φύγουμε από την «κρίση του εφόρου» που ισχύει ουσιαστικά αυτή τη στιγμή. Γιατί «κρίση του εφόρου» σημαίνει ή ότι τον μηχανικό τον πιάνει … κρίση ή (το πιθανότερο) ότι όσα χάνουν οι εφοριακοί από τις περικοπές στα επιδόματα θα τα κερδίσουν τελικά στο πολλαπλάσιο με τα λαδώματα που θα αναγκαστούμε να δίνουμε (και ας μη δουλευόμαστε μεταξύ μας, αν σου ζητηθεί να λαδώσεις είναι όχι μόνο δύσκολο αλλά κυρίως μεγάλο ρίσκο να το αρνηθείς γιατί να σε σκίζουν μετά οι εφοριακοί για τα επόμενα 50 χρόνια…).

Και για να κλείσουμε, ΟΚ, καταλάβαμε ότι ο εξωλογιστικός προσδιορισμός πέθανε. Και ότι αυτό δεν αλλάζει κι ότι έγινε έστω για καλό (ποιανού θα μου πειτε…). Όμως ας αποδειχθεί ότι υπάρχει ένας σχεδιασμός και θα γίνουν άμεσα οι απαραίτητες αλλαγές ώστε να μη χάνουμε όλοι μας ένα κάρο χρήματα και κυρίως όσοι δουλεύουν με μπλοκάκι κοντά ή κάτω από τις κατώτερες αποδοχές ενός μηχανικού. Αλλιώς;;; Αλλιώς μια τρύπα στο νερό και απλά θα μας έχουν μειώσει όλων τις αποδοχές αλλά κάνοντας πλούσιο όχι το κράτος, αλλά τους ελεγκτές της εφορίας που θα αποφασίζουν ποια έξοδα θεωρούνται «αποδεκτά» για τον καθένα και ποια όχι… Και με ένα πλαίσιο παράλληλα που κάθε άλλο παρά διευκολύνει την αλλαγή της σχέσης "μόνιμης εργασίας αλλά με μπλοκάκι" προς μια σχέση μισθωτής εργασίας με όλα τα πλεονεκτήματα και την προστασία που αυτή παρέχει στον εργαζόμενο μηχανικό...

Περιμένω τις απόψεις σας σχετικά,

Με εκτίμηση,

Δημήτρης Πανόπουλος
Μηχανολόγος Μηχανικός